Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Η ασχήμια της τηλεόρασης

 Δεν συνηθίζω να παρακολουθώ τηλεόραση,ειδικά προγράμματα που υποτιμούν την νοημοσύνη μου.Βέβαια ο καθένας έχει τα βίτσια του και αν εσύ γουστάρεις να βλέπεις σκατά που μεγαλώνουν τον δείκτη μαλακίας σου, και την βρίσκεις με το να γελάς σαν καθυστερημένος που τον έχει πατήσει και νταλίκα,τι να πω; ΨΟΦΑ!
 Θα μπορούσα  να γράφω επ' άπειρον για τα σκουπίδια που μας βομβαρδίζει καθημερινά η τηλεόραση,όμως φοβάμαι πως θα βγάλω τόση χολή που στο τέλος δε θα μείνει καθόλου για μένα.Για σήμερα όμως,θα κάνω την χάρη σε μία μόνο άθλια εκπομπή από τις πολλές να σχολιάσω.Αναφέρομαι στην σούπερ ντούπερ μεγαλύτερη πατάτα-αηδία-εμετός της χρονιάς.
 Θα σας κρατήσω λίγο ακόμη σε αγωνία,έτσι γιατί γουστάρω τα μηχανάκια της AGB να παίρνουν φωτιά............................
.......................................
....................................................

 Και το όνομα αυτής....Patty!!!


 Ναι κυρία μου καλά διάβασες. Αυτή η άσχημη που μυξοκλέγεται όλη την ώρα. Και ξέρω πως θα πεις οτι γίνομαι κακός και άδικος με το αθώο και άμοιρο πλασματάκι αυτό... Όμως μάθε κυρά μου πως η σειρά που υποστηρίζεις, αυτή η αρρωστημένη παύλα ανώμαλη σειρά, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ρατσιστική συν προβλέψιμη. Δε με πιστεύεις; Θα στο αποδείξω με κάτι που ονομάζεται ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ.
 Η ιστορία απλή και φτωχή. Ένα κοριτσάκι σκάει μύτη σε ένα σχολείο και με μεγάλη διαφορά βγαίνει το μεγαλύτερο μπάζο. Άσχημη και αθώα ( όπου αθώος σήμερα = χαζός) ο καθένας την κακομεταχειρίζεται και εκείνη ζητάει και συγνώμη από πάνω,κοίτα το ζώο!
 Σαφώς δεν μπορείς να καταλάβεις που είναι ο ρατσισμός εδώ με το φτωχό σου το μυαλό,αλλά θα στο απλουστεύσω και άλλο. Τα παιδιά σου βλέπουν μια ανάρμοστη συμπεριφορά να διαδραματίζεται μέσα σε ένα σχολείο απέναντι σε μια χαζή και άσχημη και εσύ μετά αναρωτιέσαι γιατί ο γιος σου έκαψε τα μαλλιά της μπροστινής του. Πέρα από αυτό όμως δίνει την ελπίδα σε κάθε τέτοιο real κοριτσάκι που υπάρχει εκεί έξω,να πιστέψει πως μπορεί και εκείνη να ζήσει το παραμύθι σε έναν κόσμο χωρίς κάμερες και σενάριο. Συγνώμη που θα στο πω κοπέλα μου, αλλά για παραμύθια περίμενε στην ουρά πίσω από την κοκκινοσκουφίτσα. Όσον αφορά την προβλεψιμότητα που έχει το έργο αυτό, δεν χρειάζεται να είσαι mentalist για να καταλάβεις πως στο τέλος η χαζή θα γίνει αγαπητή προς όλους, θα τα βρει με την όμορφη Αντωνέλλα και θα τα φτιάξει με το αγόρι που της αρέσει...
Αλλά τι σας λέω; Εγώ δεν είμαι παρά ένας φτωχός και μόνος cow boy σε αυτήν την άγρια πόλη που λέγεται τηλεόραση. Να ξεκαθαρίσω πως δεν ασχολήθηκα με την εμφάνιση της ηθοποιούς που υποδύεται τον χαρακτήρα της Πάτη παρά μόνο με τα φανταστικό αυτό χαρακτήρα που υπεύθυνοι για αυτό είναι οι σεξουαλικά καθυστερημένοι παραγωγοί της ταινίας.