Χριστούγεννα - κάτι διαφορετικό

(Θερμή παράκληση: αν σας άρεσε το κείμενο παρακαλώ ανεβάστε το όπου μπορείτε ώστε να ευαισθητοποιηθούν όσοι πιο πολύ)

 Χριστούγεννα! Αυτή η μοναδική μέρα του χρόνου έχει την δύναμη να μας ταξιδέψει τόσο πίσω,όταν ήμασταν ακόμη παιδιά και κρατάγαμε καραούλι πότε θα σκάσει μύτη ο Άγιος Βασίλης να μας φέρει τα δώρα που ίσα που πρόλαβε η μάνα μας να πάει να μας αγοράσει. Μια μέρα αγάπης και χαράς. Κατά έναν περίεργο λόγο όλοι χαμογελάμε, ήμαστε εύθυμοι και δεκτικοί στα πάντα γύρω μας. Η ατμόσφαιρα είναι βγαλμένη από ένα παραμύθι που συνωμότησε με τα πιο γλυκά μας όνειρα και τις κρυφές μας επιθυμίες..

 Μια βόλτα στον δρόμο και βλέπουμε κόσμο έξω. Παρέες,ζευγάρια,νέοι,γέροι όλοι έξω με ένα χαμόγελο σαν να έχουν πάρει ναρκωτικά. Είναι όλοι τους τόσο ευτυχισμένοι...Όλοι; Για να δούμε λίγο καλύτερα εκεί στην γωνία πίσω από αυτές τις σκάλες... Δε βλέπετε; Να πάμε πιο κοντά λοιπόν! Τι βλέπουμε; Ένα παιδί με λερωμένα ρούχα. Πολύ σωστά! Επ που πας κυρά μου,δε το βλέπεις,τι το προσπερνάς λοιπόν; Α,έχεις να κάνεις τα ψώνια ε; Καλά... Καλές γιορτές και τράβα και γαμήσου! Και εσύ! Και εσύ! Και εσύ! Και εσύ! Και εσύ! Και εσύ πίσω από τον άλλον τον μαλάκα! 
Περιμένετε τα χριστούγεννα αλλά δεν ξέρετε το μήνυμα τους! Λέτε “χρόνια πολλά και ο,τι επιθυμείς”,αλλά σας νοιάζει πρώτα τι επιθυμείτε εσείς πρώτα παλιο-φαρισαίοι! Βγαίνεις από το μαγαζί με τα ρούχα, φορτωμένος τσάντες και όταν έρθει ένας φτωχός του λες δεν έχεις! ΑΦΟΥ ΕΧΕΙΣ ΡΕ ΚΑΡΙΟΛΗ!!! Περπατάς με τα ακουστικά στα αφτιά,το i pod στο χέρι και το i phone στην κωλότσεπη. Βλέπεις μπροστά σου ένα χέρι απλωμένο να ζητά την βοήθεια σου, σφραγίζεις τα μάτια σου και προχωράς, που να σου μπει το i pod & το i phone στον κώλο και i kai gamisoy! Χριστούγεννα είναι βρε παπάρα! Μάθε να αγαπάς και μην ζητάς μόνο να αγαπιέσαι. Κάνε το καλό τσάμπα είναι. Δεν έχει αποδείξεις ούτε φόρους! Γίνε για μια φορά και εσύ ο Αι Βασίλης για κάποιους ή έστω η αφορμή για ένα προσωρινό χαμόγελο.

Παρακάτω σας αφήνω κάποια links ώστε όσοι θέλετε να βοηθήσετε:


http://www.unicef.gr/offer.php


http://www.msf.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=461&Itemid=309


http://www.mazigiatopaidi.gr/main.php?l1=6&l2=12


http://www.hamogelo.gr/default.asp?pid=44&la=1

Κανείς δε θα καταφέρει τίποτα και πότε μόνος του και ξεκαθαρίζω πως δεν πιέζω κανέναν με το κείμενο αυτό. Απλώς δίνω τροφή για σκέψη και την σκυτάλη σε όποιον θέλει να την αρπάξει. Κάποιοι μπορεί να σκεφτείτε “τώρα αυτός μας το παίζει άγιος;” ή “δηλαδή εσύ ρε μάγκα βοηθάς;” και άλλες τέτοιες. Και δίνω αμέσως απάντηση για το λύσω απορίες... ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΣ ΚΑΡΙΟΛΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΚΑΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ!ΚΑΙ ΨΟΦΑ!!

ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ 

Κλείνω με μια ευχή προς όλους... Μακάρι οι γιορτές αυτές να είναι όμορφες και ξεχωριστές για όλους μας. Ας χαμογελάσουμε όλοι μεταξύ μας, γνωστοί-ξένοι και ας μάθουμε λέξεις όπως ανθρωπιά και προσφορά. Χρόνια πολλά σε όλους με υγεία και αγάπη.

Ταξίδι στην ψυχή

Μόνος μου είμαι σε ένα δωμάτιο σκοτεινό και έξω όλοι εκείνοι που αγαπώ
Μόνος μου θέλω και απόψε να βρεθώ
Σε κάποιο δρόμο
Σε κάποιο σπίτι ερημικό
Μόνος βουλιάζω πάλι μες στον καπνό
Δε σε βρίσκω πουθενά μα επιμένω εγώ
Μια μάγισσα από την ομηρική εποχή
Μου είχε πει
Η γυναίκα του ονείρου μου ήσουν εσύ
Μου είχε πει
Η αγάπη πονά μα ποτέ δεν ξεχνά
Φεύγει έρχεται και στη καρδιά σε χτυπά
Έτσι μωρό μου μαζί σου και εγώ
Σαν Οδυσσέας περιπλανήθηκα για να σε βρω
Πολέμησα με την σκύλα και την Χάρυβδη
Έκανα και τους άθλους του Ηρακλή
Πέρασα και από την Τροία για μια στιγμή
Κάποιος μου είχε πει πως εσύ ήσουν εκεί
Σε έψαξα κάτω από γέφυρες
Και σε όλων των βουνών τις κορυφές
Σε μέρη που ο ήλιος δύει
Πέρασα και από την ανατολή
Εγώ τώρα περπατώ σκυφτός
Σε έψαξα παντού μα ήσουν καπνός
Με σημάδια δικά σου και ας μην σε έχω βρει
Με σημάδια από του καιρού την ροή
Κλείνω τα μάτια για να σε δω
Σε ψάχνω στα όνειρά μου για να σε βρω
Στο ποτό και την άσπρη σκόνη
Την άσπρη σκόνη που με σκοτώνει
Μα είναι ένας θάνατος πολύ γλυκός
Πεθαίνω μα είμαι ζωντανός
Ζωντανός σε κάθε μορφή σου
Σε κάθε μια παραίσθησή σου
Δεν αντέχω άλλο που δεν σε έχω
Θέλω μονό εσένα να έχω
Η ζωή μου
Μια κατάρα μεγάλη
Κάθε μαχαιριά ένα δικό σου χάδι
Και πέφτω σε ύπνο βαθύ
Σε βρίσκω και θέλω να μείνω εκεί
Παρακαλάω να μην έρθει η αυγή
Και είσαι δικιά μου όλο το βράδυ
Ξυπνάω και έχω για πληρωμή σου ένα σημάδι
Ένα σημάδι στον λαιμό
Τώρα είμαι έτοιμος να φύγω να χαθώ
Μες στο σκοτάδι
Έχω φύγει για τον Άδη.

Παρ'το από πίσω!

Δέχτηκα μέσα στα άγρια χαράματα ένα τηλεφώνημα από έναν φίλο μου, ο ποίος δεν ήταν καλά, φυσικά για τι άλλο παρά για μια γυναίκα. Πέρασε λοιπόν με το αμάξι και κάναμε μια διαδρομή πάτρα-πύργος και πάλι πίσω. Στη διαδρομή αυτή είχα αρκετό χρόνο να σκεφτώ για την ζωή. Να φταίει η λίγο η ώρα, ίσως το ταξίδι που με μαγεύει πάντα και μπορεί λίγο η μπύρα που χτυπήσαμε λίγο πριν.

 Προσπαθώ να βάλω την ζωή σε μια σειρά: γέννηση, ανάπτυξη ατόμου, θάνατος. Τώρα που το παρατηρώ κιόλας με τον πόνο γεννιόμαστε, με τον πόνο πεθαίνουμε αλλά ας μην σταθούμε σε αυτό. 
 Σε κάποια απότομη στροφή λοιπόν απ’ όπου περάσαμε ξαφνικά μου ήρθε μια σκέψη. Αρχικά φοβήθηκα και να την σκεφτώ. Λυπήθηκα τον εαυτό μου και ίσως να σιχάθηκα που κάνω τέτοιες σκέψεις απέναντι στην «μητέρα φύση» που έχει προνοήσει για μας τα πάντα. Μετά όμως κατάλαβα ότι η σκέψη μου ήταν ότι καλύτερο συνέλαβε ο ανθρώπινος νους μετά την τροχαλία και λίγο πριν το facebook!!!
Ξεκινάμε σαν από ταινία ζόμπι. Χέρια να ξεπετάγονται από το υγρό χώμα της άγριας νύχτας που σκεπάζει τους τάφους. Νεκροί να ανασταίνονται και να γυρίζουν στα σπίτια τους. Οι οικογένειες τους γεμάτοι χαρά να τους υποδέχονται και να τρώνε όλοι μαζί χαρούμενοι. 1-0 προηγείται η χαρά της λύπης. Συνεχίζουμε παίρνοντας πίσω την δουλειά που τόσο αγαπάμε και συνταξιοδοτηθήκαμε!! 2-0 για την χαρά. Η ζωή προχωρά και ερχόμαστε στην ώρα που τα παιδιά μας γεννιούνται. Χαρές, πανηγύρια. Ήμαστε εκστασιασμένοι και φουλ ερωτευμένοι αφού λίγους μήνες πριν παντρευτήκαμε την γυναίκα των ονείρων μας. 3-0 για την χαρά και πάμε στο ημίχρονο. Αφήνουμε πίσω τις πάνες και τα σκατά κρατώντας στα χέρια μας το πτυχίο της σχολής που τόσο πολύ προσπαθήσαμε όλα αυτά τα χρόνια από το δημοτικό κιόλας. Βρισκόμαστε να περπατάμε στα τέσσερα με μια πάνα να κρατάει συντροφιά στο βελούδινο πωπουδάκι μας! Όλοι μας κάνουν τα χατήρια και παίζουν μαζί μας. Τα αγοράκια πίνουν γαλατάκι από το στήθος της μανούλας και τα κοριτσάκια παίζουν με τον μπαμπά τους. 4-0 για την χαρά και πολύ χαλαρά! Γυρίζουμε πίσω, στο νοσοκομείο και εκεί που κάθε άντρας σκέφτεται πότε θα ¨μπει¨. Εμείς, ναι ήμαστε εκεί, πρώτοι που θα μπούμε και να γυρίσουμε λίγο ακόμη πίσω. Η απόλυτη ηδονή! Σίγουρα πιστεύεται πως το ταξίδι τελείωσε… αλλά σας κράτησα το καλύτερο για το τέλος. Βρισκόμενοι σε ένα κρεβάτι τερματίζουμε την ζωή μας μέσα από έναν απίστευτο οργασμό ανάμεσα σε δύο ερωτευμένους εραστές. Αυτή είναι ζωή!!!

Ντάμα Μπαστούνι

Και αν είμαι τώρα δεκαεννιά έζησα μια ζωή τόσο βιαστικά.

Δαίμονες με κυνήγησαν στη ψυχή μου κρύφτηκαν

στο κρεβάτι μου ξάπλωσαν την ψυχή μου λεηλάτησαν.

Άστατη ζωή γεμάτη δρόμο και αλητεία μια ζωή γεμάτη αμαρτία.Έκανα το φεγγάρι ήλιο και τον ήλιο τον διέγραψα
και στο λυκόφως παιχνίδια με τον διάβολο έπαιξα.
Σε μια αρένα με τέρατα πολέμησα,
αλλά δεν έπεσα αλλά δεν κέρδισα μονάχα τα προσπέρασα.

Με μια ντάμα μπαστούνι στην καρδιά

με μια ντάμα που φεύγει μακριά.
Και αφήνει πίσω τον τζόκερ τρελό,
μάλλον όμως αυτό ήταν το σωστό.

Χρόνε! Που τόσα χρόνια παρέα σου κρατάω.
Σήμερα το βράδυ μια χάρη σου ζητάω.
Χρόνε γύρνα πίσω από το μυαλό μου να την σβήσεις,
δε θέλω χρόνε σε τίποτα να μου την θυμίζεις.

Αλλιώς χρόνε φίλο δε θα σε λέω,
να μην ξανάρθεις ποτέ, αλήθεια σου το λέω.
Άφησε με μόνο μου σε αυτό τον Γολγοθά,
φόρεσε μου ένα στεφάνι και κάρφωσε με ψηλά.
Και άφησε με στο σταυρό ώσπου να λιώσεις.

Γιατί χρόνε πάγος είσαι και κάποτε θα λιώσεις.
Κι αν ακόμη την θέλω ίσως ζητήσω βοήθεια από τον διάβολο,
με έναν δικό μου τρόπο λίγο παράλογο…