Παρ'το από πίσω!

Δέχτηκα μέσα στα άγρια χαράματα ένα τηλεφώνημα από έναν φίλο μου, ο ποίος δεν ήταν καλά, φυσικά για τι άλλο παρά για μια γυναίκα. Πέρασε λοιπόν με το αμάξι και κάναμε μια διαδρομή πάτρα-πύργος και πάλι πίσω. Στη διαδρομή αυτή είχα αρκετό χρόνο να σκεφτώ για την ζωή. Να φταίει η λίγο η ώρα, ίσως το ταξίδι που με μαγεύει πάντα και μπορεί λίγο η μπύρα που χτυπήσαμε λίγο πριν.

 Προσπαθώ να βάλω την ζωή σε μια σειρά: γέννηση, ανάπτυξη ατόμου, θάνατος. Τώρα που το παρατηρώ κιόλας με τον πόνο γεννιόμαστε, με τον πόνο πεθαίνουμε αλλά ας μην σταθούμε σε αυτό. 
 Σε κάποια απότομη στροφή λοιπόν απ’ όπου περάσαμε ξαφνικά μου ήρθε μια σκέψη. Αρχικά φοβήθηκα και να την σκεφτώ. Λυπήθηκα τον εαυτό μου και ίσως να σιχάθηκα που κάνω τέτοιες σκέψεις απέναντι στην «μητέρα φύση» που έχει προνοήσει για μας τα πάντα. Μετά όμως κατάλαβα ότι η σκέψη μου ήταν ότι καλύτερο συνέλαβε ο ανθρώπινος νους μετά την τροχαλία και λίγο πριν το facebook!!!
Ξεκινάμε σαν από ταινία ζόμπι. Χέρια να ξεπετάγονται από το υγρό χώμα της άγριας νύχτας που σκεπάζει τους τάφους. Νεκροί να ανασταίνονται και να γυρίζουν στα σπίτια τους. Οι οικογένειες τους γεμάτοι χαρά να τους υποδέχονται και να τρώνε όλοι μαζί χαρούμενοι. 1-0 προηγείται η χαρά της λύπης. Συνεχίζουμε παίρνοντας πίσω την δουλειά που τόσο αγαπάμε και συνταξιοδοτηθήκαμε!! 2-0 για την χαρά. Η ζωή προχωρά και ερχόμαστε στην ώρα που τα παιδιά μας γεννιούνται. Χαρές, πανηγύρια. Ήμαστε εκστασιασμένοι και φουλ ερωτευμένοι αφού λίγους μήνες πριν παντρευτήκαμε την γυναίκα των ονείρων μας. 3-0 για την χαρά και πάμε στο ημίχρονο. Αφήνουμε πίσω τις πάνες και τα σκατά κρατώντας στα χέρια μας το πτυχίο της σχολής που τόσο πολύ προσπαθήσαμε όλα αυτά τα χρόνια από το δημοτικό κιόλας. Βρισκόμαστε να περπατάμε στα τέσσερα με μια πάνα να κρατάει συντροφιά στο βελούδινο πωπουδάκι μας! Όλοι μας κάνουν τα χατήρια και παίζουν μαζί μας. Τα αγοράκια πίνουν γαλατάκι από το στήθος της μανούλας και τα κοριτσάκια παίζουν με τον μπαμπά τους. 4-0 για την χαρά και πολύ χαλαρά! Γυρίζουμε πίσω, στο νοσοκομείο και εκεί που κάθε άντρας σκέφτεται πότε θα ¨μπει¨. Εμείς, ναι ήμαστε εκεί, πρώτοι που θα μπούμε και να γυρίσουμε λίγο ακόμη πίσω. Η απόλυτη ηδονή! Σίγουρα πιστεύεται πως το ταξίδι τελείωσε… αλλά σας κράτησα το καλύτερο για το τέλος. Βρισκόμενοι σε ένα κρεβάτι τερματίζουμε την ζωή μας μέσα από έναν απίστευτο οργασμό ανάμεσα σε δύο ερωτευμένους εραστές. Αυτή είναι ζωή!!!